idę a jednak nie przemieszczam się
jak na bieżni życia uwięziona
..biegnę niemal nieustannie
a jednak nadal stoję...
próbuję dogonić to co nie ucieka
uchwycić co materii nie ma
zrozumieć niepojęte
obudzić do życia w kamień zaklęte
żyjąc umieram jednocześnie
konając zbudzę się dla życia
będąc dzieckiem Światła
ciemnością się zachwycam
człowiek to dziwna tajemnica;)
AJ
Moja Ty mądra ,Czarodziejko, oby Ci się udało zrozumieć niepojęte ,poznać tajemnice życia .
OdpowiedzUsuńMądrze myślisz, Agatko .
Myślenie to droga..a może tylko zgoda na nią...czasami wiedzie nas po manowcach..dziękuję Basiu..
Usuń