nocą natarczywe...

za oknem ciemna zimna noc

zamyka tyle różnych drzwi

odgradza cienie  ludzkich trosk

a jednak niejedno serce chłodem drży

w kominku ciepły płonie ogień

rozgrzewa twarde ściany serc

czy jednak jeszcze to potrafi...

czy nie  zbyt małym płomieniem jest.. 

Księżyc z daleka patrzy obojętnie

na dylematy ludzkich dusz

ani mu dobrze, ani nieprzyjemnie

wszak nie z tego świata jest

samotna Ziemia w wielkim kosmosie

nikt nie próbuje współczuć jej

jedyna która nosi życie

co jej chorobą śmiertelną jest...

dobry wieczór :)

Witajcie moi mili :) pomimo  wszystko kilka osób tutaj zagląda:)  Dziekuję bardzo za wytrwałość i wyrozumiałość...od niedzieli znowu będę próbowała szukać rozwiązań,  zadawać pytania...ale przez te kilka dni po prostu jestem i żyję..,,zajmuję się oddychaniem".. ale jednak nie tylko...
Żyję i próbuje ulepszyć to moje życie...jak? Bardziej i więcej będąc dla swoich bliskich...to ważne...oni Tego potrzebują i ja także,Dobrze przypomnieć sobie jakie są priorytety...
Powoli zapada noc..dom jeszcze rozbrzmiewa śmiechem i życiem...ale zaraz zacznie zwalniać...cichnąć...lubię ten czas...kiedy świat wokół usypia, a ja przy świetle lampki domykam dzień...Wtedy jeszcze tu zajrzę:)

a może...

Witam serdecznie na moim cichym , tymczasowym i dobrowolnym wygnaniu:))  Dziwnie szybko lato przeszło w jesień ...chłodem poranka dzien się wita i rześkością nocy żegna...ale za to pomiędzy...dzieje się  tyle, że zawrót głowy murowany:) Przepiękne chmury walczą o lepsze z obłokami...błękit mając za arenę....Kwiaty chłoną zimne i ostre promienie słońca...wydają się przez to twardsze....jakby gotowe na wiatru porywy zmienne ....A ja zawsze jakoś kojarzyłam jesień bardziej z łagodnością pełną zadumania..a ona jak dziarska ,,baba" z energią do pracy się wzięła....A nam jest szkoda leniwego, spokojnego  lata:)

podaruj sobie ciszę

Podaruj sobie ciszę

i samotność sobie daj

na chwilę...

na kilka minut dnia

pośród hałasu życia pospiesznego

zatrzymaj się 

pod kopułą ciszy  stań

czy usiądź może...

samotnie

swobodnie

łagodnie

przytul swe życie

dzień ciszą rozpocznij

lub zakończ

wsłuchaj się w siebie

pobądź sam

ze sobą

daj sobie szansę na

poznanie

zrozumienie 

wyciszenie

pokochanie...
tego co w tobie
i pomiędzy i wokół ciebie...:)

AJ

jesień

Jesień przyszła niespodzianie 

chłodem  skarciła poranek

mgłą otuliła słońce

jakby uważała, że za gorące...

z pasją liście zaczęła malować

uciszając protestujące kwiaty

wszak o ich miniony  przepych

zadbało  radosne lato

Z nieba znikać zaczęły

płochych obłoków białe kontury

a zachody czerwienią i złotem 

malują szare..poszarpane chmury 

 Zmieszany  dzień zaczął kurczyć się  w sobie 

dając ciemnej nocy czas

by domy ciepłem zaświeciła okien

 W nostalgię powoli ubiera się świat

Może bardziej słychać samotność

co przy jasnej lampce  obawą drży

może dłoń się zaciska mocniej

we wzroku czasem błysną łzy

Jakby pod tą kopułą chłodu i mgły

czas zatrzymał się chwilę 

i do tyłu wspomnieniem bardziej płynął

niż prawdziwym życiem żył

Ale przecież  jesień nie jest winna

że  bywamy smutni

ona tylko daje nam miejsce i czas

 na spokojną jesienną zadumę

AJ

 

 

decyzja przez zaniechanie...

Ostatnio wpadło mi w oczy takie stwierdzenie...,,To byla decyzja przez zaniechanie. Tak wlaśnie podejmyjesz decyzje: nie podejmując ich wcale.Po prostu Ci sie przydarzają."Bywa... prawda?
Zdarza się, że nie mamy pojęcia jaką podjąć decyzję i wtedy czekamy...aż sytuacja się wyklaruje, zajdą nowe okoliczności...Wydaje mi się ,że każdemu, no przynajmniej większości z nas , raz na jakiś czas zdarza się przeczekać...odłożyć jakąś decyzję...i dobrze...Ale niektórzy robią tak nagminnie...strach przed odpowiedzialnością, niepewność, brak wiary we własne umiejętności sprawiają, że nie są w stanie zdecydować się na kolejny krok...I to nie chodzi tylko o jakieś ważne decyzje.. Czasami spotykałam w życiu ludzi, którzy  tak bardzo bali się następstw swoich wyborów, że szukali swoistego ,,kozła ofiarnego", którego by mozna obwiniać o ewentualne złe następstwa niewłaściwego wyboru...Wszystko, żeby przynajmniej formalnie wyzbyć sie odpowiedzialności. Ale... brak decyzji, to także decyzja...może sami sobie możemy mydlić oczy, że jej nie podjeliśmy... Jednak czas nie stoi w miejscu i nie czeka na niezdecydowanych....I wtedy decyzja nam się ,,przydarza" jako konsekwencja naszego bezruchu...To tak jakbyś zatrzymał się w tłumie...i tak Cię porywa ze swoim prądem, ale tracisz kontrolę nad swoim ciałem... gubisz krok, pozostaje Ci wtedy jedynie walczyć o to żeby nie upaść, nie zostać stratowanym...