Pamiętasz?
spotkałam Cię tam
gdzie nieba nie widać ni skrawka
a słońce ulotną legendą
drży na skraju
nierzeczywistych wspomnień
nierzeczywistych wspomnień
Pamiętasz?
ten kłamliwy czas
gdy myśleliśmy
że można żyć bez pełnych marzeń gwiazd
że sztuczne światło lampy
rozproszy grozę mroku
Pamiętasz?
jak czas przeciekał między palcami
a słowa nie mogły przestać płynąć
w bolesnym akcie zaufania
rodząc bliskość
Pamiętasz?
Te trudne chwile
które z ciemności zbudować umiały
pełną smutnej zadumy
jednak radość
jednak radość
....i tę wiarę
że nawet nie znając słońca
można za matkę mieć światłość
Agatko ,niech ta światłość zawsze będzie z Wami.
OdpowiedzUsuńWzruszający wiersz liryczny .
Dziekuję Basiu..pozdrawiam Ciebie serdecznie
Usuń