ścieżki marzeń

Noc

cicha i spokojna

światło lampki

nieświadome

przyciąga wzrok...

Jak ćma 

w poszukiwaniu  

swojej zagłady

tonę w bolesnej jasności

szukając ścieżek marzeń

wiatr

zza firanki 

zagląda ciekawy...

zaburza ciemność

wdziera się życiem 

w mój mrok

odrywa od marzeń...

natrętnym 

szeptem o coś prosi

delikatną pieszczotą przyzywa

obietnicą wydaje się kusić

bezwiednie się podrywam...

podchodzę do okna

i w zachwycie zamieram 

niebo usiane gwiazdami zdaje się żyć...

tętnić rozmową

srebrnych dzwonków śmiechami

i  jeszcze nie  do końca

wyśnionymi 

także moimi

marzeniami