moje szczęście

Urodziłam się

Żyłam
 i nieustannie

Szczęście goniłam

Choć zawsze było

O włos...

Aż kiedyś zatrzymałam się

I zastanowiałam ...

Po co właściwie wydłużam krok...

Dlaczego pędzę przed siebie

Skąd przeświadczenie

Że to co gonię ..to szczęście...

A nie złudzenie...co tylko mami wzrok

Usiadłam na rozdrożu

Wśród drzew

Pachnących traw

Wiatr szeptał cicho

Gdzieś radośnie śpiewał ptak...

Poczułam nagle

Dłoń w mojej dłoni...

I na ustach pocałunku słodki smak...

Uniosłam lekko głowę

Spojrzałam życiu w twarz

I w końcu zrozumiałam

Że tu i teraz

swoje szczęście mam...