rozstania

 Hmmmm miałam napisać zupełnie o czym innym...ale ,, niespodziewanie odszedł przyjaciel..." ( a może powinnam napisać .ktoś kogo uważałam za przyjaciela) rozstania , to jedne z trudniejszych doświadczeń, pożegnania....to zawsze przykre doświadczenia..zamykają jakiś rozdział w naszym życiu i pozbawiają nas  jednego ze źródeł naszej radości...ludzie których w jakimś sensie uważamy za bliskich stanowią nasze ,,zasoby poczucia szczęścia"...to dzięki przebywaniu z nimi czujemy się dobrze....rozśmieszają nas, wspierają, nie jeden raz pomagają przetrwać trudne chwile...odchodząc zabierają ze sobą część naszego szczęścia..Dlatego pożegnania wywołują ból...płaczemy nad swoją stratą....czegoś już nie będziemy doświadczać...
A jeżeli nie było pożegnania...czy by nie było nam lżej?
nie...myślę ,że nie...bo mało że strata nadal by była, to jeszcze dochodzi pytanie ...dlaczego?
Dlaczego ktoś odchodzi bez pożegnania...może dlatego ,że nie byliśmy dla niego na tyle ważni ,żeby powiedział do widzenia.....zwykli przechodnie na drodze życia...którzy wymienili kilka nieistotnych uwag.....a może bał się ,że nie da rady odejść...niepewność  zostanie
Nie mamy prawa nikogo ograniczać...jeżeli ktoś uważa, że jego droga  prowadzi gdzie indziej...ma święte prawo  pójść tam,gdzie spodziewa się znaleźć szczęście...drogi się schodzą i rozchodzą...ale jeżeli odchodzisz....nie rób tego w tajemnicy, nie zasiewaj ziarna wątpliwości....zrób to otwarcie...wszak..,,jesteś odpowiedzialny za to co oswoiłeś..."